కలకాలం ఇదే పాడనీ నీలో నన్నే చూడనీ (kalakaalam ide paadanee)

కలకాలం ఇదే పాడనీ నీలో నన్నే చూడనీ
కలకాలం ఇదే పాడనీ నీలో నన్నే చూడనీ

నీ వలపుల లోగిలో విహరించనీ
నీ వెచ్చని కౌగిలిలో నిదురించనీ
నీ నయనాలలో నను నివసించనీ
నీ నయనాలలో నను నివసించనీ

మన ప్రేమ నౌక ఇలా సాగనీ (కలకాలం)

జన్మజన్మల నీ హృదయరాణినై ఈ అనుబంధం పెనవేయనీ
జన్మజన్మల నీ హృదయరాణినై ఈ అనుబంధం పెనవేయనీ
ఈ ప్రేమ గీతికా ఒక తీపి గురుతుగా
నా కన్నులలో వెన్నెలలే కురిపించనీ
నీడల్లే నీవెంట నేనుండగా బ్రతుకంత నీతోనే పయనించగా (కలకాలం)

ఈ జంటకు తొలిపంట నీ రూపము
నాకంటికి వెలుగైన చిరు దీపము--ఈ జంటకు
ఈ చిరునవ్వులే వేయి సిరిదివ్వెలై
ఈ చిరునవ్వులే వేయి సిరిదివ్వెలై

వెలగాలి కోటి చందమామలై (కలకాలం)

తరలి రాద తనే వసంతం(tarali raada tane vasantam)

తరలి రాద తనే వసంతం తన దరికి రాని వనాల కోసం

తరలి రాద తనే వసంతం తన దరికి రాని వనాల కోసం
గగనాల దాక అల సాగకుంటె మేఘాలరాగం ఇల చేరుకోదా

వెన్నెల దీపం కొందరిదా అడవిని సైతం వెలుగు కదా
వెన్నెల దీపం కొందరిదా అడవిని సైతం వెలుగు కదా
ఎల్లలు లేని చల్లని గాలి అందరి కోసం అందును కాదా
ప్రతి మదిని లేపే ప్రభాత రాగం
పదే పదే చూపే ప్రధాన మార్గం
ఏవీ సొంతం కోసం కాదను సందేశం
పంచే గుణమే పోతే ప్రపంచమే శూన్యం
ఇది తెలియని మనుగడ కధ దిశలెరుగని గమనము కద

బ్రతుకున లేని శృతి కలదా ఎద సడిలోనే లయ లేదా
బ్రతుకున లేని శృతి కలదా ఎద సడిలోనే లయ లేదా
 ఏకళకైనా ఏ కలకైనా జీవితరంగం వేదిక కాదా
ప్రజాధనం కాని కళా విలాసం ఏ ప్రయోజనం లేని వృధా వికాసం
కూసే కోయిల పోతే కాలం ఆగిందా
మారే ఏరే పారే మరో పదం రాదా
మురళికిగల స్వరమున కళ పెదవిని విడి పలకదుకద

రామచక్కని సీతకి(rama chakkani seeta)

నీలగగన ఘనవిచలన ధరణిజ శ్రీరమణ
మధుర వదన నలిన నయన మనవి వినరా రామా
రామచక్కని సీతకి అరచేత గోరింట
ఇంత చక్కని చుక్కకి ఇంకెవరు మొగుడంట
రామచక్కని సీతకి

ఉడత వీపున వేలు విడిచిన పుడమి అల్లుడు రాముడే
ఎడమ చేతను శివుని విల్లును ఎత్తిన ఆ రాముడే
ఎత్తగలడా సీతజడను తాళికట్టేవేళలో
రామచక్కని సీతకి

ఎర్రజాబిలి చేయిగిల్లి రాముడేడని అడుగుతుంటే
చూడలేదని పెదవి చెప్పే చెప్పలేమని కనులు చెప్పే
నల్లపూసైనాడు దేవుడు నల్లని రఘురాముడు
రామచక్కని సీతకి

చుక్కనడిగా దిక్కునడిగా చెమ్మగిల్లిన చూపునడిగా
నీరు పొంగిన కనులలోన నీటి తెరలే అడ్డునిలిచే
చూసుకోమని మనసు తెలిపే మనసు మాటలు కాదుగా
రామచక్కని సీతకి

ఇందువదన కుందరదన మందగమన భామ
ఎందువలన ఇందువదన ఇంత మదన ప్రేమ

మాతృ దేవో భవ:వేణువై వచ్చాను(venuvai vachaanu bhuvanaaniki),రాలిపోయే పువ్వా..నీకు రాగాలెందుకే..(raalipoye puvvaa..neeku raagaalenduke..)

సినిమా:మాతృ దేవో భవ
రచన:వేటూరి
సంగీతం:కీరవాణి
గానం:చిత్ర

వేణువై వచ్చాను భువనానికి
గాలినై పోతాను గగనానికి
వేణువై వచ్చాను భువనానికి
గాలినై పోతాను గగనానికి
మమతలన్నీ మౌనగానం
వాంఛలన్నీ వాయులీనం
వేణువై వచ్చాను భువనానికి
గాలినై పోతాను గగనానికి

ఏడు కొండలకైన బండతానొక్కటే
ఏడు జన్మల తీపి ఈ బంధమే
ఏడు కొండలకైన బండతానొక్కటే
ఏడు జన్మల తీపి ఈ బంధమే
నీ కంటిలో నలక లో వెలుగు నే కనక
మేను నేననుకుంటె ఎద చీకటే
హరీ! హరీ!హరీ!
రాయినై ఉన్నాను ఈనాటికీ
రామ పాదము రాక ఏనాటికి

వేణువై వచ్చాను భువనానికి
గాలినై పోతాను గగనానికి
వేణువై వచ్చాను భువనానికి
గాలినై పోతాను గగనానికి

నీరు కన్నీరాయే ఊపిరే బరువాయే
నిప్పు నిప్పుగ మారే నా గుండెలో
నీరు కన్నీరాయే ఊపిరే బరువాయే
నిప్పు నిప్పుగ మారే నా గుండెలో
ఆ నింగిలో కలిసి నా శున్య బంధాలు
పుట్టిల్లు చేరే మట్టి ప్రాయాలు
హరీ!హరీ!హరీ!
రెప్పనై ఉన్నాను మీ కంటికి
పాపనై వస్తాను మీ ఇంటికి

వేణువై వచ్చాను భువనానికి
గాలినై పోయాను గగనానికి
గాలినై పోయాను గగనానికీ..

 *******************

సినిమా:మాతృ దేవో భవ
రచన:వేటూరి
సంగీతం:కీరవాణి
గానం:కీరవాణి

రాలిపోయే పువ్వా..నీకు రాగాలెందుకే..
తోటమాలి నీ తోడు లేడులే..
వాలిపోయే పొద్దా నీకు వర్ణాలెందుకే..
లోకమెన్నడో చీకటాయేలే ..
నీకిది తెలవారని రేయమ్మాఆ..
కలికి మా చిలక పాడకు నిన్నటి నీ రాగం..
రాలిపోయే పువ్వా..నీకు రాగాలెందుకే..
తోటమాలి నీ తోడు లేడులే..
వాలిపోయే పొద్దా నీకు వర్ణాలెందుకే..
లోకమెన్నడో చీకటాయేలే ..

చెదిరింది నీ గూడు గాలిగా చిలక గోరింకమ్మ గాధగా..
చిన్నారి రూపాలు కన్నీటి దీపాలు కాగా..ఆ..ఆ..
తనవాడు తారల్లో చేరగా మనసు మంగళ్యాలు జారగా..
సింధూర వర్ణాలు తెల్లారి చల్లారి పోగా..
తిరిగే భూమాతవు నీవై వేకువలో వెన్నలవై
కరిగే కర్పూరం నీవై..ఆశలకే హారతివై..
రాలిపోయే పువ్వా..నీకు రాగాలెందుకే..
తోటమాలి నీ తోడు లేడులే..
వాలిపోయే పొద్దా నీకు వర్ణాలెందుకే..

అనుబంధమంటేనే అప్పులే..కరిగే బంధాలన్నీ మబ్బులే..
హేమంత రాగాల చేమంతులే వాడి పోయే..ఆ ఆ..
తన రంగు మారింది రక్తమే తనతో రాలేనంది పాశమే
దీపాల పండక్కి దీపాలే కొండెక్కి పోయే..
పగిలే ఆకాశము నీవై..జారిపడే జాబిలివై..
మిగిలే ఆలాపన నీవై..తీగ తెగే వీణియవై..
రాలిపోయే పువ్వా..నీకు రాగాలెందుకే..
తోటమాలి నీ తోడు లేడులే..
వాలిపోయే పొద్దా నీకు వర్ణాలెందుకే..
లోకమెన్నడో చీకటాయేలే ..

లలిత ప్రియ కమలం విరిసినది(lalitha priyakamalam virisinadi)

లలిత ప్రియ కమలం విరిసినది కన్నుల కొలనిని
ఉదయ రవి కిరణం మెరిసినది ఊహల జగతిని
అమృత కలశముగ ప్రతి నిమిషం
కలిమికి దొరకని చెలిమిని కురిసిన అరుదగు వరమిది

రేయి పవలు కలిపే సూత్రం సాంధ్యరాగం
కాదా నీలో నాలో పొంగే ప్రణయం
నేల నింగి కలిపే బంధం ఇంద్రఛాపం
కాదా మన స్నేహం ముడివేసే పరువం
కలల విరుల వనం మన హృదయం
వలచిన ఆమని కూరిమి మీరగ చేరిన తరుణం
కోటి తలపుల చివురులు తొడిగెను
తేటి స్వరముల మధువులు చిలికెను
తీపి పలుకుల చిలుకల కిలకిల
తీగ సొగసుల తొణికిన మిలమిల
పాడుతున్నది ఎద మురళి
రాగ ఝరి తరగల మృదురవళి
తూగుతున్నది మరులవని
లేత విరి కులుకుల నటనగని
వేల మధుమాసముల పూల దరహాసముల మనసులు మురిసెను

కోరే కోవెల ద్వారం నీవై చేరుకోగ
కాదా నీకై మ్రోగే ప్రాణం ప్రణవం
తీసే శ్వాసే ధూపం చూసే చూపే దీపం
కాదా మమకారం నీ పూజాకుసుమం
మనసు హిమగిరిగ మారినది
కలసిన మమతల స్వరజతి పశుపతి పదగతికాగ
మేని మలుపుల చెలువపు గమనము
వీణ పలికిన జిలిబిలి గమకము
కాలి మువ్వగ నిలిచెను కాలము
 పూల పవనము వేసెను తాళము
హేయమైనది తొలి ప్రాయం
మ్రాయమని మాయని మధుకావ్యం
స్వాగతించెను ప్రేమ పథం
సాగినది ఇరువురి బ్రతుకు రథం
కోరికల తారకల సీమలకు చేరుకొనె వడివడి పరువిడి